Stefnuræða og umræður

Ég átti þess kost að hlusta á umræður um stefnuræðu forsætisráðherra í gær og get ekki stillt mig um að setja eina eða tvær setningar um hvern ræðumann á blað. Þetta er aðallega til gamans og ekki vel ígrundað. Ég gæti meira að segja hafa dottað af og til. Svo kann að vera að hlutleysið sé ekki haft í hávegum við gerð þessara ör-palladóma.
Bara einn af þessum fríða hópi talaði blaðlaust.

Jóhanna Sigurðardóttir var eins og hún hefur alltaf verið.....  öm..leg   og lofaði góðum tíma framundan fyrir unga og aldna, (nefndi ekki fólkið þar á milli, það á sennilega að borga brúsann!!)  Sagði að Icesave væri ekki okkar stærsta vandamál, heldur Davíð. 

Bjarni Benediktsson talaði nokkuð vel og yfirvegað, mismælti sig óvenju lítið, kemur vel fyrir, glæsilegur maður, en er það nóg?  Hann hækkaði ræðupúltið alveg helling. 

Katrín Jakobsdóttir er flott ung kona sem talar vel en segir ekki neitt. Hún sem varaformaður VG hefði mátt koma inn á mál málanna, þetta með brotthvarf Ögmundar og fleiri mál því tengd. En ... nei. 

Sigmundur Davíð Gunnlaugsson talaði blaðlaust og stóð sig vel að vanda, tók málin frá öðrum vinkli, að mörgu leyti hvass og óvæginn í gagnrýni. Botninn datt svolítið úr hjá honum í restina og engar tillögur, nema gera hlutina þveröfugt við hvernig ríkisstjórnin gerir þá. 

Birgitta Jónsdóttir eiginlega bara döpur og ömmuleg. Er held ég á móti ríkisstjórninni..... eða hvað?....... jú ég held það kannski?.... eða kannski ekki. 

Þráinn Bertelsson eins og jólasveinn í útliti, en ekki innræti, beittur í háði og vildi ekki ræna ömmu sína (hvað er hún eiginlega gömul?) með niðurskurði og nýjum sköttum. 

Árni Páll Árnason er að verða einn leiðinlegasti þingmaður þjóðarinnar, gerist smám saman eftir því sem hann talar oftar opinberlega. Hann mismælir sig það mikið að maður heldur stundum að tungan í honum sé að reyna að koma í veg fyrir lygarnar. Hann vill láta verkin tala, en bara í Icesave. 

Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir er að verða svolítið þreytt, aðallega í tali. Maður þarf alltaf orðið að lækka í hljóðinu þegar hún byrjar, því hún virðist ákveðin í að láta mann heyra hvað hún segir hvort sem maður vill eða ekki. 

Svandís Svavarsdóttir er alveg reiprennandi læs og sagði örugglega helmingi meira á sama tíma og hinir.Var aðallega að ráðast á þá sem voru vondir við VG áður en hrunið reið yfir. Ekki orð um skipulagsmálin, svo ég tæki eftir. 

Siv Friðleifsdóttirsetti upp heilmikið leikrit um heilbrigðisráðherra og heilbrigðismálin almennt. Hún sýndi leikræna tilburði og hæfileika, rétt að benda Tinnu Gunnlaugs og Steven Spielberg á það, ef hún skyldi verða atvinnulaus eins og þúsundir annarra Íslendinga. 

Margrét Tryggvadóttir lofaði Íslendingum góðri framtíð??.... já í framtíðinni. 

Ólína Þorvarðardóttir var háfleyg með eindæmum, byrjaði á ljóðmælum og úthúðaði síðan fyrri ríkisstjórnum, m.a. sem Samfylkingin sat í, með nánast háfleygum blótsyrðum. 

Ragnheiður Elín Árnadóttir flutti aðallega skilaboð frá öðru fólki sem hún hefur hitt í kjördæminu og ræddi m.a. um að það ætti að skapa núna þingsátt um mál sem þarf að leysa og láta önnur mál í friði sem fólkið í landinu er að vinna sjálft að og vill vera í friði með. 

Björn Valur Gíslason sagði að þjóð sem ekkert lærir af mistökum sé ekki viðbjargandi, Íslendingar eru ekki þannig, sagði hann svo þegar hann áttaði sig. 

Sigurður Ingi Jóhannsson var ekki tiltakanlega argur út í neinn, en ræddi almennt um uppbyggingu og tækifæri framundan, að sjálfsögðu með fulltingi Framsóknarflokksins. 

Þór Saari benti á að hann og fleiri hefðu mótmælt fyrri ríkisstjórnum og þeir væru enn að mótmæla þessari ríkisstjórn þó þau vissulega styddu hana??  En nú væru nammidagar hjá henni þar sem boðin væru innihaldslaus úrræði. Hann hefði átt að lækka ræðupúltið.